Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Τρίπτυχο αφιέρωμα στον τόμο μαγειρικής της Χρύσας Παραδείση. Μέρος 1ο: Ορεκτικό

Πριν δύο εβδομάδες περίπου -και συμπτωματικά στα γενέθλια μου!- από τις Εκδόσεις Τερζόπουλος  με ειδοποίησαν ότι θα μου έστελναν τον τόμο με την ανανεωμένη έκδοση του θρυλικού βιβλίου μαγειρικής της Χρύσας Παραδείση "Μαγειρική & Ζαχαροπλαστική". Με την ευκαιρία να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους υπεύθυνους της εταιρίας για το δώρο αυτό!




Πιάνοντας τον τόμο στα χέρια μου λίγες μέρες μετά, εξεπλάγην ευχάριστα βλέποντας την καταπληκτική δουλειά που έχουν κάνει όσοι ανέλαβαν να δώσουν έναν αέρα ανανέωσης σ' αυτόν τον κλασικό τόμο μαγειρικής. Επίσης δεν ήταν μόνο οι συνταγές που είναι εκατοντάδες (πάνω από 700!) αλλά κι ένα μεγάλο κομμάτι προς το τέλος του βιβλίου, που ήταν εξίσου εντυπωσιακό με ένα μεγάλο αριθμό πληροφοριών για τα τρόφιμα αλλά και συμβουλές!  Και δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται ανάμεσα στα υποψήφια βιβλία στην κατηγορία "Ευ ζην" για τα Βραβεία Βιβλίου Public - μπορείτε να ψηφίσετε μέχρι 22 Μαΐου: εδώ.




Το πλεονέκτημα με τέτοιους κλασικούς τόμους είναι ότι σχεδόν πάντα βρίσκεις τη συνταγή που ψάχνεις ή εκείνη που θα σου τραβήξει την προσοχή. Είχα αποφασίσει να ψάξω για συνταγές με κάποια συγκεκριμένα υλικά (ή συνδυασμούς υλικών) κι αμέσως -με το πρώτο ξεφύλλισμα- έπεσα πάνω σε συνταγές που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον..και μου άνοιξαν την όρεξη!
Έτσι, ξεκινώντας από τη σημερινή ανάρτηση, θα παρουσιάσω αυτές τις τρεις συνταγές, ορεκτικό, κυρίως πιάτο, επιδόρπιο.

Ορεκτικό:

Ήταν μέρες που ένα ωραιότατο κουνουπίδι που είχα φέρει από τη λαϊκή περίμενε υπομονετικά να δει τι θα απογινόταν. Έχω ένα θέμα με τα κουνουπίδια. Τρελαίνομαι να τα αγοράζω- γιατί για κάποιον λόγο τα βρίσκω πανέμορφα...!- αλλά μετά δεν τρελαίνομαι στην ιδέα να τα μαγειρέψω. Η ίδια ιστορία, πάλι και πάλι, κάθε χειμώνα...
Ανοίγοντας το βιβλίο της Χρύσας Παραδείση, έπεσε το μάτι μου σε μια συνταγή που θα με έβγαζε επιτέλους από τη δύσκολη σχέση μου με εκείνο το...κουνουπίδι! Κροκέτες από κουνουπίδι λοιπόν, απίστευτα νόστιμες και λαχταριστές, ό,τι πρέπει για να γίνει ποθητό ένα ταπεινό μεν αλλά χαριτωμένο λαχανικό!

Κροκέτες από κουνουπίδι
(συνταγή από τον τόμο μαγειρικής της Χρύσας Παραδείση "Μαγειρική & Ζαχαροπλαστική", εκδ. Τερζόπουλος)



Για περίπου 15 κροκέτες

Υλικά

1 κουνουπίδι (περίπου 1 κιλό)
1 κουταλιά αλάτι
2 αυγά, χτυπημένα
2 κουταλιές αλεύρι
2 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
2 κουταλιές ψιλοκομμένο άνηθο
1/2 κουταλάκι πιπέρι
λάδι για τηγάνισμα


Αφαιρούμε το χοντρό κοτσάνι και τα φύλλα από το κουνουπίδι. Το αφήνουμε σε μπολ με αλατισμένο νερό για 1/2-1 ώρα. Το ξεπλένουμε και το στραγγίζουμε.
Γεμίζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα κατά τα 3/4 με νερό. Προσθέτουμε αλάτι και την βάζουμε πάνω σε δυνατή φωτιά. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε το κουνουπίδι και χαμηλώνουμε την ένταση της φωτιάς σε μέτρια προς δυνατή. Αφήνουμε να βράσει για 15-20 λεπτά. Το βγάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε σε τρυπητό να στραγγίξει και να κρυώσει.
Χωρίζουμε το κουνουπίδι σε κλωναράκια και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Τα λιώνουμε με πιρούνι. Προσθέτουμε τα αυγά, αλεύρι, μαϊντανό, άνηθο και πιπέρι. Ανακατεύουμε καλά για να σφίξει το μείγμα- πρέπει να στέκεται πάνω στο κουτάλι. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο αλεύρι ακόμα.
Πλάθουμε το μείγμα σε κροκέτες σε μέγεθος αυγού. Πιέζουμε ελαφρά να πλατύνουν.
Ζεσταίνουμε καλά αρκετό λάδι. Τηγανίζουμε τις κροκέτες καλά 2 λεπτά από κάθε πλευρά μέχρι να πάρουν χρυσοκόκκινο χρώμα. Τις αφήνουμε λίγο να στραγγίξουν σε χαρτί κουζίνας και τις σερβίρουμε ζεστές.



Στην επόμενη ανάρτηση θα έχουμε το κυρίως πιάτο- το οποίο περίμενα πώς και πώς να φτιάξω!

Εν τω μεταξύ, αν περάσετε από κάποιο βιβλιοπωλείο, ξεφυλλίστε τον τόμο. Άλλωστε, φαντάζομαι ότι όσοι έχετε το χούι της υποφαινόμενης, θα περνάτε αρκετή ώρα ξεφυλλίζοντας βιβλία μαγειρικής όταν  μπαίνετε σε βιβλιοπωλείο!

Σημείωση: Οι δύο πρώτες φωτογραφίες από τον τόμο είναι από τις εκδόσεις Τερζόπουλος.

Η τρίτη -με τις κροκέτες- είναι-προφανώς- της Crispy!!

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

To the pub!

Και ξαφνικά πεθύμησα τις εγγλέζικες παμπ. Και γι' αυτό φταίνε οι πολλές αγγλικές σειρές* που έχω δει φέτος τον χειμώνα, κυρίως αστυνομικές, όπου οι αστυνομικοί και ντετέκτιβ εκτός από το να μπαινοβγαίνουν στα αστυνομικά τμήματα και τα crime scenes, έχουν τη συνήθεια να συχνάζουν σε παμπ, σιγοπίνοντας ale και να συλλογίζονται πώς θα φτάσουν στη λύση του μυστηρίου. Λατρεύω την ατμόσφαιρα των εγγλέζικων παμπ, είναι ο ορισμός του coziness. Όσες φορές έχω βρεθεί στο Λονδινο (ή σε άλλη πόλη της Αγγλίας) έχω επιδοθεί σε επίμονη παμπότσαρκα (ο καθένας με τα βίτσια του, άλλος πάει για κουλτούρα, άλλος για ψώνια, και πολλοί λίγοι τη βρίσκουμε με τις παμπ). Εδώ στην Αθήνα βολεύομαι στο James Joyce Irish Pub , δεν είναι κι άσχημα. Αλλά, εδώ που τα λέμε, είναι άλλο πράγμα να ακούς τη βαριά cockney προφορά δίπλα σου, την ώρα που απολαμβάνεις μια beef and ale pie με μια κλασική κόκκινη ale, κι έξω η πόλη να τυλίγεται στο γνωστό gloomy ομιχλώδες σκηνικό που παραδόξως την κάνει τόσο δημοφιλή (αχ, καλέ Crispy, πώς κάνεις έτσι για το βροχερό Λονδίνο και μια χλιαρή ale, εμείς έχουμε τον ήλιο -που δεν θα μας πάρουν ποτέ, κατά δήλωση πρωθυπουργού-...εχμ, και το τσίπουρο).




Είπα beef and ale pie και προ ημερών πάνω σε μια έκρηξη νοσταλγίας και λαχτάρας, την έφτιαξα, ελαφρώς ελληνοποιημένη κι αντί για κόκκινη ale μπύρα προτίμησα μαύρη Guinness, αλλά ούτως ή άλλως ήταν έξοχη, τρομερά νόστιμη και πληθωρική κι η γεύση της με έστειλε νοερά κάπου κοντά στις όχθες του "dirty old river". Κι αυτός ήταν ο σκοπός της άλλωστε.

Beef & Guinness pie (Κρεατόπιτα με μπύρα Guinness)




Για 4 πίτες (διαμέτρου 15 εκ)

Υλικά για το φύλλο
 (Σημείωση: Αν δεν θέλετε να φτιάξετε δική σας ζύμη τότε χρησιμοποιείστε έτοιμη σφολιάτα. Η ζύμη που προτείνω είναι μια εύκολη λαδιού κι όχι βουτύρου, όπως έχουν οι κανονικές pie)

400 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (θα χρειαστούμε λίγο ακόμα στο άνοιγμα των φύλλων)
160 ml πολύ κρύο νερό
6 κουταλιές ελαιόλαδο
1/4 κουταλάκι τσαγιού αλάτι.

Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ομοιογενή- δεν θα πάρει πολύ, δένει αμέσως. Την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο.

Υλικά για τη γέμιση

550-600 γρ μοσχαράκι (ή βοδινό κρέας)
(Σημείωση: Προτιμήστε μαλακό μέρος, εγώ πήρα ποντίκι και δούλεψε εξαιρετικά. Ως προς την ποσότητα το κρέας που χρησιμοποίησα ζύγιζε 560 γρ.)
1 κουτί μπύρα Guinness (αντιστοιχεί σε 440 ml)
1 κρεμμύδι λευκό ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
2 φύλλα δάφνη
1 κύβο ζωμό βοδινού (καλύτερα bio μιας κι έχουν λιγότερο αλάτι)
1 κλωναράκι θυμάρι
150 γρ μανιτάρια λευκά κομμένα σε λεπτές φέτες
3 κουταλιές αλεύρι
αλάτι
πιπέρι
ελαιόλαδο
1 αυγό


Κόβουμε το κρέας σε πάρα πολύ μικρά κομμάτια. Ανακατώνουμε το αλεύρι με λίγο αλάτι και πιπέρι κι αλευρώνουμε το κρέας. Τινάζουμε τα κομμάτια για να φύγει το παραπανίσιο αλεύρι. Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο. Σε αυτό σοτάρουμε τα κομμάτια κρέας καλά μέχρι να ροδίσουν. Ίσως χρειαστεί να ολοκληρώσουμε την όλη διαδικασία σε δύο τηγανίσματα. Βγάζουμε το κρέας, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο αν χρειάζεται, και σοτάρουμε σε αυτό κρεμμύδι και σκόρδο για 2-3 λεπτά περίπου. Επαναφέρουμε το κρέας στο τηγάνι, προσθέτουμε την μπύρα, τη δάφνη, θυμάρι, κύβο κι ανακατώνουμε ενώ συγχρόνως ξύνουμε τον πάτο του τηγανιού. Χαμηλώνουμε την φωτιά κι αφήνουμε για λίγη ώρα το τηγάνι ξεσκέπαστο. Στα δέκα λεπτά περίπου προσθέτουμε τα μανιτάρια, σκεπάζουμε κι αφήνουμε να σιγομαγειρευετεί για μία ώρα τουλάχιστον. Στο τέλος η σάλτσα θα είναι πάρα πολύ πηχτή και το κρέας πολύ μαλακό. Αφαιρούμε τα φύλλα δάφνης και το κλωναράκι θυμαριού.

Παίρνουμε τέσσερα μικρά ταψάκια των 15 εκ. διάμετρο (με ύψος περίπου 2 εκ) και αλείφουμε όλο το εσωτερικό τους με ελαιόλαδο.
(Σημείωση: Εννοείται ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ταψάκια πιο μικρά και πιο ψηλά)
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και την κόβουμε σε τέσσερα ίσα κομμάτια. Κάθε κομμάτι το κόβουμε στα δύο. Με τον πλάστη ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε ένα στρογγυλό φύλλο (καλά, δεν χρειάζεται να πάρετε χάρακα και διαβήτη και μην ανησυχείτε αν στο τέλος τα φύλλα που έχετε ανοίξει μοιάζουν με εκείνα τα ρολόγια του Νταλί, στο στρώσιμο στο ταψί όλα διορθώνονται!). Κατά τη διάρκεια του ανοίγματος των φύλλων, ρίχνουμε λίγο αλεύρι στον πάγκο εργασίας, μην τυχόν κολλήσει η ζύμη.

Απλώνουμε από ένα φύλλο σε κάθε ταψάκι έτσι ώστε να καλύπτει και τις πλευρές γύρω γύρω και γεμίζουμε με τη γέμιση. Από πάνω τοποθετούμε τα εναπομείναντα φύλλα και κλείνουμε γύρω γύρω πιέζοντας με τα δάχτυλα τα δύο φύλλα. Κάνουμε μια μικρή τρυπούλα στη μέση του πάνω φύλλου κάθε πίτας. Χτυπάμε καλά το αυγό και με ένα πινέλο περνάμε την επιφάνεια των πιτών σχολαστικά. Ψήνουμε για 20 λεπτά ή όσο χρειάζεται για να πάρουμε όμορφο χρώμα.

Σερβίρονται με κόκκινη ale, μαύρη ιρλανδέζικη μπύρα ή ένα καλό κόκκινο κρασί!

Cheers!





*Για σειρές ...κι άλλα, η υποφαινόμενη γράφει: εδώ