Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

The debate!

Πριν από αρκετά χρόνια είχα έναν άγριο καβγά με μία θεία μου. Ήταν σε κάποιο γιορτινό τραπέζι κι ο καβγάς έγινε μπροστά στους υπόλοιπους έκπληκτους  συγγενείς που δεν πίστευαν στα μάτια τους -μάλλον τα αυτιά τους- που η μικρή κι αγκαθένια και κατά τ' άλλα πολύ συνεσταλμένη Crispy ωρυόταν υποστηρίζοντας τη θέση της. Ποια ήταν αυτή; Λοιπόν το θέμα του debate ήταν: Τι είναι πιο εύκολο και γρήγορο να φτιάξεις, πατάτες τηγανητές ή μακαρόνια με τυρί; Το θέμα είχε ως εξής. Γυρνάς κουρασμένος στο σπίτι και θες να φτιάξεις κάτι γρήγορο να φας. Τι είναι πιο εύκολο και γρήγορο; Ένα τηγάνι πατάτες ή λίγα μακαρόνια με τυρί; Εγώ φυσικά επέμενα στο δεύτερο και τα επιχειρήματα μου ήταν τα εξής. Δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο να καθαρίσεις πατάτες, μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Για τα μακαρόνια βάζεις μια κατσαρόλα με νερό και περιμένοντας να βράσει μπορείς να κάνεις ένα σωρό άλλες δουλειές. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να τρίψεις λίγο τυρί. Η θεία μου είχε το εξής επιχείρημα. Ότι μετά το μόνο που έχεις να καθαρίσεις είναι ένα τηγάνι ενώ αν φτιάξεις μακαρόνια πρέπει να πλύνεις μία κατσαρόλα συν ένα ολόκληρο σουρωτήρι!!! ''Μα καλά'', της αντέτεινα, ''το σουρωτήρι είναι το βασικό πρόβλημα;'' κι εκεί κάπου η συζήτηση πήρε φωτιά κι είχα και τη μαμά μου να μου ρίχνει διακριτικά τσιμπιές στο μπράτσο να ησυχάσω αλλά δεν έλεγα να το βάλω κάτω , ''μα για ένα σουρωτήρι;'' αναρωτιόμουν και συνεχίσαμε να φωνάζουμε η μία στην άλλη μέχρι που ως η μικρότερη του καβγά με μάλωσαν όλοι και αναγκάστηκα να φύγω οργισμένη και σκασμένη από το τραπέζι. Τότε δυστυχώς δεν είχα το ισχυρότερο επιχείρημα. Ότι με 1, 2 υλικά παραπάνω και στον ίδιο χρόνο μπορείς να φτιάξεις διαφορετικές μακαρονάδες! Οι αποδείξεις εδώ : (1 , 2 , 3 , 4 ) . Μπορείς να γίνεις πολύ πιο δημιουργικός με τα μακαρόνια παρά με τις τηγανητές πατάτες -άντε να τις κάνεις ομελέτα, μετά τι; Μμμμ, τότε ήμουν μικρή κι άπειρη, τώρα πια οι γρήγορες και νόστιμες σπαγγετάδες είναι η ειδικότητα μου. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα έπειθα τη θεία μου με αυτήν εδώ:

Πικάντικη σπαγγετάδα 



Υλικά (για 4 άτομα)

1 πακέτο σπαγγέτι
80 γρ ελιές Καλαμών (το κουκούτσι ...αχρείαστο)
40 γρ κάπαρη (ελληνική ..κι αν είναι κυκλαδίτικη ακόμα καλύτερα)
1 πιπερίτσα καυτερή
1 σκελίδα σκόρδο
2 φέτες ψωμί μπαγιάτικο χωρίς την κόρα
άφθονο φρέσκο μαϊντανό
λάδι
αλάτι (με προσοχή ...βλέπε κάππαρη)

Βάζετε σε μια κατσαρόλα άφθονο νερό να βράσει με λίγο αλάτι. Εν τω μεταξύ σε μια μουλινέτα χτυπάτε μαζί τις ελιές με την κάππαρη. Βάζετε το μίγμα  σ'ένα πιατάκι και χτυπάτε στη μουλινέτα το σκόρδο με την πιπερίτσα και τον μαϊντανό. Κόβετε το ψωμί σε μπουκίτσες. Εν τω μεταξύ το νερό θα έχει βράσει, οπότε ρίχνετε τα σπαγγέτι τα οποία θα προσέξετε να βράσετε al dente. Ζεσταίνετε λίγο λάδι σ'ένα τηγάνι και σωτάρετε τις μπουκίτσες ψωμιού  μέχρι να γίνουν τραγανές. Τις αφαιρείτε, βάζετε λίγο ακόμα λάδι στο τηγάνι και σωτάρετε πρώτα το μίγμα σκόρδο-πιπερίτσα- μαϊντανό. Προσθέτετε το μίγμα- ελιές-κάππαρη , ανακατώνετε και προσθέτετε το ψωμί. Εν τω μεταξύ τα σπαγγέτι θα έχουν βράσει. Τα στραγγίζετε και τα προσθέτετε στο τηγάνι, ανακατώνετε γερά και σερβίρετε ΑΜΈΣΩΣ!

Κι όλα αυτά έγιναν πάνω κάτω σε 20 λεπτά! Ακούς θεία;;;;!!!!

Μόνο αυτά χρειάστηκα! Α ναι! Και 20 λεπτά! .....Ωχ, ναι! Και τα σπαγγέτι!!!

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Tea for ...three!

Χθες στο λεωφορείο όταν άνοιξα κατά 10 εκατοστά το παράθυρο, 40 ζευγάρια μάτια γύρισαν και με αγριοκοίταξαν. Απόρησα γιατί. Σε καμία περίπτωση δεν θυμίζω υπουργίνα ή βουλευτίνα του κυβερνώντος κόμματος -μείον τη Λούκα που καταψήφισε το Άρθρο 37- αλλά και πάλι ποια βουλευτίνα ή υπουργίνα χρησιμοποιεί τα ΜΜΜ; Επίσης, μπορεί να έχω το ίδιο όνομα με τη διαχειρίστρια του ΔΝΤ αλλά εγώ ποτέ δεν ανακατεύθηκα στις διαπραγματεύσεις για την 6η δόση. Αλήθεια λέω! Αναρωτήθηκα τι τους έκανε να με κατακεραυνώνουν και να μου ρίχνουν δολοφονικές ματιές. Ανατρίχιασα! Α, και τότε ανακάλυψα γιατί! Μα βέβαια! Οι συμπολίτες μου είναι...κρυουλιάρηδες!!!  Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στο πώς ντύνονται οι Αθηναίοι αυτή την εποχή, μέσα με τέλη Οκτώβρη, θα νομίζει ότι ζούμε αρκετές γεωγραφικές μοίρες πιο βόρεια και μάλιστα ότι είναι πια τα μέσα του σκοτεινού Γενάρη! Παλτά! Μάλιστα βαριά παλτά και κασκόλ τυλιγμένα έτσι ώστε ίσαμε να φαίνονται μόνο τα μάτια!!! Μπότες -καλά ασ'τες αυτές είναι fashion statement φοριούνται πια όλο το χρόνο- χοντρά καλσόν, ψιλό με χοντρό μπουφάν μαζί, ζιβάγκο+ζακέτα+μπουφάν! Ουφ! Έσκασα! Ψυχραιμία συμπολίτες! Ο καιρός είναι ακόμα θαυμάσιος- πάλι καλά που μας έμεινε κι αυτός- γιατί βιάζεστε να φέρετε τόσο γρήγορα το χειμώνα του...ενός ευρώ (τιμή πετρελαίου θέρμανσης)!  Πρόβες κάνετε; Και μετά αναρωτιέστε γιατί αρρωσταίνετε τόσο εύκολα!
Λοιπόν αν κρυώνετε -λίγο καλέ!- φτιάξτε ένα φλιτζάνι απολαυστικό και τονωτικό τσάι -για το οποίο θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση- και δοκιμάστε αυτά τα πολύ ωραία μπισκότα που σας προτείνω!

Μπισκότα με φιστίκι Αιγίνης και κράνμπερι




 Υλικά (για περίπου 20 τεμάχια)

175 γρ βούτυρο το οποίο θα έχετε αφήσει αρκετή ώρα έξω από το ψυγείο για να μαλακώσει.
85 γρ  ζάχαρη καστανή. Αν οι κρύσταλλοι είναι μεγάλοι περάστε την από την μουλινέτα να μειωθεί το μέγεθος τους.
225 γρ αλεύρι
1/2 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
75 γρ φιστίκι Αιγίνης
75 γρ κράνμπερι αποξηραμένα

Ψιλοκόψτε τα φιστίκια και τα κράνμπερι.
Σε μια λεκάνη χτυπήστε το βούτυρο, τη ζάχαρη και το εκχύλισμα βανίλιας με μια ξύλινη σπάτουλα μέχρι να γίνει το μίγμα κρεμώδες. Προσθέστε λίγο λίγο το αλεύρι συνεχίζοντας να χτυπάτε. Κάθε φορά θα περιμένετε να αφομοιωθεί το αλεύρι στο μίγμα πριν ρίξετε την επόμενη δόση. Μόλις τελειώσετε με το αλεύρι προσθέστε τα φιστίκια και τα κράνμπερι και ζυμώστε με τα χέρια σας για λίγα λεπτά. Θα καταλάβετε ότι είναι έτοιμη η ζύμη όταν θα ξεκολλά από τη λεκάνη. Πλάστε τη ζύμη σε κορμό, τυλίξτε την σε μεμβράνη και βάλτε την στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 160 βαθμούς. Βγάλτε τη ζύμη από το ψυγείο και κόψτε την προσεκτικά σε κομμάτια των 10 εκ πάχος. Φουρνίστε τα για 12-15 λεπτά. Αφήστε τε τα να κρυώσουν.

Crispy's confession: Ο συνδυασμός -φιστίκι Αιγίνης- κράνμπερι είναι αχτύπητος! Συνιστάται ανεπιφύλακτα!


Τα μπισκότα αγαπητές/αγαπητοί μου, είναι κέρασμα για τα 3 χρόνια που με ανέχεστε και με...αντέχετε! Και σας αφιερώνω αυτό το πολύ ωραίο τραγούδι .....με τον εύγλωττο τίτλο:  Sun was high.....so was I!


Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Stewed not baked.



Προ ημερών φτάνοντας στο Λονδίνο ήμουν αποφασισμένη να εντρυφήσω στο ''γενναιόδωρο σπιτικό και totally full english πρωινό'' που υποσχόταν το ξενοδοχείο στο οποίο θα διέμενα. Όσες φορές είχα πάει στην υπέροχη αυτή gloomy μητρόπολη δεν είχα τολμήσει να ξεκινήσω τη μέρα μου με....bacon and eggs, sausages and baked beans on the toast!


 Αν σκεφτεί κανείς ότι για μένα πρωινό μέχρι πρότινος σήμαινε ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα, δημητριακά με γάλα, κέικ κλπ,  τέτοια γλυκά κι ...ήρεμα εδέσματα γενικώς, τότε όπως κι αν το κάνουμε η πρωινή εντρύφηση σε τόσες πρωτεΐνες και ζωικά λίπη ήταν ένα ρίσκο....that I was willing to take!!! Κι έτσι το πρώτο πρωινό που κάτσαμε στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου ήρθε μπροστά μου μια τεράστια πιατέλα με όλα αυτά τα...καλούδια και θυμάμαι ο σύντροφος γούρλωσε τα μάτια του κι αναφώνησε: ''θα φας ΕΣΎ...ΌΛΑ αυτά;;;;;'' . Ε ναι! Όπερ και εγένετο! Κι όπως έγινε και τις επόμενες μέρες.  Κι η ετυμηγορία μου είναι η εξής: Αν και δεν έχω σκοπό να ξεκινώ από τούδε και στο εξής τη μέρα μου με τέτοιο τρόπο εν τούτοις οφείλω να ομολογήσω ότι  το συγκεκριμένο πρωινό είναι χορταστικό -όσο δεν φαντάζεσαι!- και προσφέρει στον οργανισμό απίστευτη ενέργεια- το αποδεικνύουν οι ατέλειωτες ώρες περπατήματος σε αυτήν την πόλη που τα έχει όλα- στην κυριολεξία όλα, κυρίως γαστρονομικά!
Έτσι λοιπόν παίρνω το θάρρος κι αφού έψαξα αρκετά για να βρω μια όσο το δυνατόν αυθεντική συνταγή να σας παρουσιάσω στα πλαίσια του αφιερώματος στα όσπρια,ιδού λοιπόν τα ...baked beans! Τα οποία  1) δεν είναι baked (στο φούρνο) αλλά stewed (σιγομαγειρεμένα στην κατσαρόλα) και 2) δεν χρειάζεται να τα φάτε για πρωινό, μια χαρά τρώγονται οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας!

Baked beans (the english way)*
Έτος οσπρίων 2011 : Οκτώβριος




Υλικά για 2 άτομα
180 γρ φασόλια τα οποία θα έχετε μουλιάσει από το προηγούμενο βράδυ
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 φύλλο δάφνη
μερικά κλωνάρια φρέσκο θυμάρι
1 κονσέρβα ντομάτα ψιλοκομμένη
2 ποτήρια ζωμό της αρεσκείας σας
3 κουταλιές πάστα ντομάτας
λάδι
αλάτι

Στραγγίζετε τα φασόλια. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε λίγο λάδι, στο οποίο σωτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μόλις σωταριστούν ρίχνετε όλα τα υπόλοιπα υλικά και τόσο ζωμό όσο να σκεπαστούν τα φασόλια. Σκεπάζετε την κατσαρόλα, χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε τα φασόλια να σιγοβράσουν για τουλάχιστον 2 ώρες- ο χρόνος εξαρτάται από...την αντοχή των φασολιών. Πότε πότε ρίχνετε μια ματιά μην τυχόν κι έχει στεγνώσει τελείως το φαγητό. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.



* Υπάρχουν διάφορες εκδοχές όπως τα boston baked beans τα οποία περιέχουν μολάσα, μουστάρδα και μπέικον ή τα canadian-french beans τα οποία φτιάχνονται με...σιρόπι σφένδαμου! Not at all the english way!



1-2 παρατηρήσεις:
Διαπίστωσα ότι η γαστρονομική παρουσία της Ελλάδος δεν είναι και ιδιαίτερα έντονη στο Λονδίνο. Πρωτ'απ'όλα σε street food festival στο οποίο βρεθήκαμε η Ελλάδα έλαμπε δια της απουσίας της. Στα διάφορα ντέλι και στο αγαπημένο Waitrose το μόνο ελληνικό που βρήκα ήταν ....κλασικά η φέτα και κάτι ελιές Καλαμών. Α και κάπου είδα τα πουράκια του Παπαδόπουλου τα περίφημα Caprice! Επειδή στο Λονδίνο μπορεί κανείς να βρει οτιδήποτε σε σχέση με τα κρασιά -κι ιδιαίτερα του Νέου Κόσμου- πάντα κάνω επισκέψεις  (κι αγορές!) στις εκεί κάβες. Δεν θυμάμαι να έπεσα πάνω σε ελληνικό κρασί. Τι κρίμα!
Τέλος το street food είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και στους Άγγλους αρέσουν πολύ οι πίτες. Απορώ πως δεν έχει σκεφτεί κανείς να ανοίξει ένα κλασικό ελληνικότατο τυροπιτάδικο! Χαμός θα γινόταν!





Τη δεκαετία του 70 όταν ο Βραζιλιάνος μουσικός Caetano Veloso βρέθηκε εξόριστος στο Λονδίνο, έγραψε τούτο το πολύ όμορφο  και γλυκόπικρο τραγούδι που εμπνεύστηκε από την παραμονή του στη μία και μοναδική ευρωπαϊκή μητρόπολη!

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Fabulous.......fake food!!

Τις προάλλες ο καθηγητής των Ισπανικών επέμενε ότι κανένα ισπανικό εστιατόριο των Αθηνών δεν σερβίρει αυθεντική κουζίνα της πατρίδας του ούτε καν την πλησιάζουν γευστικά. Ακούγοντας το παράπονο του κουνούσα σκεφτική το κεφάλι μου ενθυμούμενη διάφορες ''περιπέτειες'' που μου έχουν τύχει κατά καιρούς σε wannabe ιταλικά εστιατόρια της πόλης, με αποκορύφωμα την επίσκεψη προ διετίας σε .....''ristorante italiano'' όπου τα μισά και πλέον πιάτα περιείχαν την ελληνοπρεπέστατη...φέτα! Υπερβάλλω ελαφρώς, το παραδέχομαι,  αλλά η συνεχής παρουσία της φέτας στον κατάλογο ήταν δυστυχώς ενοχλητική.... κι απογοητευτική. Τα εστιατόρια με εθνικές κουζίνες πάσχουν. Πάσχουν από έλλειψη αυθεντικότητας ενώ από την άλλη χαρακτηρίζονται από  υπερβολική εμμονή στη διακόσμηση -αναγκαστικά έτσι ώστε να συγκαλύψουν το πρώτο μειονέκτημα. Υπάρχουν βέβαια κι εξαιρέσεις. Και οι εξαιρέσεις έχουν κυρίως να κάνουν με εστιατόρια των οποίων οι ιδιοκτήτες και σεφ κατάγονται από τη χώρα της οποίας την κουζίνα θέλουν να πρεσβεύουν. Έτσι λέει ο κανόνας. Από την άλλη υπάρχει η εξής λύση: Αν θες να φας αυθεντικό φαγητό από κάποια εθνική κουζίνα καλύτερα να ταξιδέψεις στη συγκεκριμένη χώρα. Κάτι τέτοιο είναι κομματάκι δύσκολο για πολλούς λόγους αλλά ιδιαίτερα όταν έχεις Υπουργό Οικονομικών τον Μπένι τα γαστρονομικά ταξίδια γίνονται όνειρα θερινής νυκτός!!! Οπότε προκύπτει η έσχατη λύση κι έτσι συμβιβαζόμαστε με ...ντεμέκ συνταγές!!! Ως λάτρης της ινδικής κουζίνας κι αποκλείοντας προς το παρόν ένα ταξίδι στη γοητευτική αυτή χώρα, μου έχει μείνει να φτιάχνω ένα κοτόπουλο με κάρι που θα έκανε έναν Ινδό να πέσει κάτω από τα γέλια! Αλλά δεν παύει να είναι ένα νόστιμο πιάτο που αγαπώ ιδιαίτερα γι'αυτό και βρίσκω το θάρρος (ή μάλλον...θράσος!!!) να το αναρτήσω! Ιδού λοιπόν ένα ...ελληνοπρεπέστατο ινδικό πιάτο!

Κοτόπουλο με κάρι (the greek way!!)



Υλικά για 4 άτομα

1 μικρό κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
3-5 κουταλιές κάρι (εξαρτάται από τη...δυναμική του και τις αντοχές σας!!!)
5-6 κούπες ζωμό της αρεσκείας σας
1 1/2 κούπες ρύζι μπασμάτι
λίγο σαφράν (σε σκόνη ή κλωστούλες που θα έχετε βάλει σε λίγο ζωμό)
1 1/2 κεσέδες γιαούρτι (Όχι στραγγιστό. Προτιμότερο το light στραγγιστό 2% )
λάδι

Ζεσταίνετε λίγο λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα.  Σωτάρετε σε αυτό το σκόρδο και το κρεμμύδι. Ρίχνετε το κάρι, ανακατεύετε λίγο και προσθέτετε το κοτόπουλο. Το σωτάρετε από όλες τις πλευρές και προσθέτετε ζωμό τόσο όσο να το σκεπάσει και σκεπάζετε την κατσαρόλα. Μαγειρεύετε σε μέτρια φωτιά για μια ώρα. Αφού μαγειρευτεί το κρέας το αφαιρείτε και ρίχνετε το ρύζι στην κατσαρόλα. Αν το φαγητό έχει πιεί όλα τα υγρά του προσθέτετε τη διπλάσια ποσότητα του ρυζιού σε ζωμό δηλαδή 3 φλιτζάνια. Αν έχει ακόμα υγρά υπολογίζετε και προσθέτετε όσος ζωμός λείπει. Μόλις βράσει το ρύζι προσθέτετε το σαφράν. Φέρτε πάλι το κρέας στην κατσαρόλα, ρίξτε το γιαούρτι, σκεπάστε την κατσαρόλα, πιάστε την από τα χερούλια και δώστε της δυο τρία γερά αναδέματα!!
बॉन एपेतीत όπως λένε και στα Χίντι!!


Λοιπόν το κρασί είναι μείζον και δύσκολο θέμα όταν πρόκειται να το συνδυάσουμε με ινδική κουζίνα. Προτείνω ως ασφαλείς λύσεις κρασιά που περιέχουν ποικιλίες όπως το Sauvignon blanc και Chardonnay! Με τον Αμέθυστο του Κώστα Λαζαρίδη δεν ήταν καθόλου άσχημος ο συνδυασμός!

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Φθινοπωρινές διαθέσεις.




Το φθινόπωρο είναι πια εδώ! Αυτό δε, για πολλούς Έλληνες σημαίνει ...βαρυχειμωνιά! Αγαπητοί συμπατριώτες, οι θερμοκρασίες παίζουν ανάμεσα στους πολύ ευχάριστους 24-27 βαθμούς. Τουτέστιν γιατί ταμπουρωθήκατε κάτω από πουλόβερ, ζακέτες, κασκόλ και μπουφάν;; Ψυχραιμία! Μπορεί να μας λούζει κρύος ιδρώτας όταν κάνει δηλώσεις ο Υπουργός των (βασανισμένων) Οικονομικών της χρεοκοπημένης χώρας μας, αλλά μερικά πράγματα, κάτι μικρές απολαύσεις,  ευτυχώς δεν φορολογούνται ακόμα! Όπως μια βουτιά -ή απλά μια βόλτα- στη θάλασσα! Είναι χάρμα οφθαλμών ...κι αγχολυτική!!



Το κέικ που έχουμε σήμερα είναι αρκούντως φθινοπωρινό. Ψημένο καρύδι και μέλι δίνουν  γεύση κι άρωμα στην πανέμορφη τούτη εποχή.

Κέικ με ψημένο καρύδι και μέλι



1 1/2 φλιτζάνια καρύδι
1 φλιτζάνι αλεύρι
1 1/2 κουταλάκι baking powder
12 κουταλιές βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου + λίγο ακόμα για το ταψί
1/2 φλιτζάνι μέλι
1/4 φλιτζάνι ζάχαρη
3 μεγάλα αυγά
το ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1/2 κουταλάκι  εκχύλισμα βανίλιας

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Βουτυρώνετε κι αλευρώνετε ελαφρώς ένα ταψί διαμέτρου περίπου 22 εκ.. Απλώνετε το καρύδι και το ψήνετε για 4-5 λεπτά στον φούρνο. Το αφήνετε για λίγο να κρυώσει και το περνάτε από τη μουλινέτα. Σε ένα μπολ ανακατεύετε το αλεύρι με το τριμμένο καρύδι και το baking powder. Σ'ένα άλλο μπολ χτυπάτε τα αυγά με το ξύσμα και το εκχύλισμα βανίλιας.
Στο μίξερ χτυπάτε καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη και το μέλι. Μόλις αφρατέψει το μίγμα ρίχνετε σιγά σιγά τα αυγά. Συνεχίζετε το χτύπημα.  Προσθέτετε λίγο λίγο το μίγμα αλευριού-καρυδιού. Χτυπάτε απαλά μέχρι να ενσωματωθεί  στο μίγμα. Ψήνετε για 35-40 λεπτά. Αφήνετε να κρυώσει λίγο πριν το βγάλετε από το ταψί.


Κι επειδή το blog τούτο είναι στις καλές του αυτές μέρες (απορώ γιατί αφού τίποτα δεν πάει καλά!!!) αποφάσισε να απαντήσει σε κάποιες απορίες σας -τις οποίες μου αποκάλυψε ο καλός μου φίλος blogger statistics!

1. Μου αρέσει το αλάτι : Ο καθείς με το βίτσιο του φίλε αλλά καλού κακού έχε ένα πιεσόμετρο μαζί σου!

2. Στα γλυκά τι σημαίνει 1/2  1/3  1/4 : Θα ψάξεις να βρεις το βιβλίο Μαθηματικών της 5ης Δημοτικού- στη μαύρη αγορά κυκλοφορούν κάτι λίγα αντίτυπα!- θα πας στο κεφάλαιο με τον τίτλο  ''Κλάσματα'' και θα το μελετήσεις ενδελεχώς.

3. Μελιτζανόπιτα καταπλικτική : Έχω , αλλά διόρθωσε την ορθογραφία σου.

4. Καλύτερη γαρδούμπα πού θα βρω : Στο σπίτι της μαμάς μου ανήμερα το Πάσχα!