Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Porca miseria!

Προ ημερών ο κος. Μπεγλίτης δήλωσε ότι ...''οι Έλληνες πρέπει να μάθουμε να ζούμε πιο φτωχικά'' . Α χα!  Tη στιγμή που διάβαζα τη δήλωση απολάμβανα το beluga χαβιάρι μου, το οποίο μου έκατσε στο λαιμό. Προσπάθησα να συνέλθω πίνοντας μερικές γουλιές από μια ροζέ Dom Perignon του 1995 αλλά οι μπουρμπουλήθρες της δεν με βοήθησαν καθόλου να συνέλθω. Bye bye ακριβές γαστρονομικές μου απολαύσεις. Σνιφ, σνιφ.... Adieu Monte Carlo... Λυγμ, λυγμ....Ναι, ξέχασα να σας πω ότι εκείνες τις μέρες βρισκόμουν στο -ακριβό- πριγκιπάτο του Μονακό. Πούλησα ό,τι είχα και δεν είχα και πήρα το δρόμο για την χρεοκοπημένη πατρίδα. Ήλπιζα ότι με τα λεφτά που είχα τόσο καιρό σε off-shore εταιρίες θα την έβγαζα καθαρή αλλά με το που πάτησα το πόδι μου στα ιερά τούτα εδάφη με γράπωσε η εφορία -έτυχε να μην απεργεί εκείνη την ημέρα!- και αφού μου κράτησε (εγ)κεφαλικούς φόρους, ΕΤΑΚ. έξτρα ΦΠΑ, έξτρα έκτακτους φόρους, πολλά έξτρα είχε το ...μενού, στο τέλος έμεινα με ένα τόσο ευτελές ποσό που μόνο υπόγεια γκαρσονιέρα μπορούσα πια να αγοράσω. Την οποία αγόρασα κι η οποία πλημμύρισε με την πρώτη νεροποντή. Αφού...στέγνωσα την γκαρσονιέρα, έτρεξα στο ΙΚΕΑ -στην αρχή είχα κατά νου τον ''δια χειρός Βαράγκη'' ...αλλά φευ...!- αγόρασα ένα τραπέζι και δύο καρέκλες , έστρωσα το τραπέζι με τραπεζομάντιλο αλέκιαστο που βρήκα στη λαϊκή κοψοχρονιά και κάλεσα σε γεύμα....... τον κο. Μπεγλίτη!!!!!!!!!!

Τονοσαλάτα με φασόλια
Έτος οσπρίων 2011 : Σεπτέμβριος



Υλικά (για 2 άτομα)
1-2 καρότα
1 μεγάλο κρεμμύδι
100 γρ φασόλια μέτρια
λίγη κάππαρη
ελιές της αρεσκείας σας
1 κονσέρβα τόνο
αλάτι
πιπέρι
λάδι
λίγο χυμό λεμονιού

Βράζουμε τα φασόλια προσέχοντας να μην παραβράσουν. Τα στραγγίζουμε περνώντας τα από λίγο κρύο νερό.
Κόβουμε το κρεμμύδι σε ροδέλες και το καρότο σε λεπτές οριζόντιες φετούλες. Τα απλώνουμε σε ένα ταψί με λίγο λάδι και τα ψήνουμε στο γκριλ για ένα δεκάλεπτο περίπου. Μόλις ψηθούν τα βγάζουμε από το φούρνο, τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και τα ψιλοκόβουμε. Από ελιές μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ό,τι μας αρέσει. Αν τυχόν χρησιμοποιήσουμε Καλαμών ή πράσινες , βγάζουμε το κουκούτσι και ψιλοκόβουμε. Αν χρησιμοποιήσουμε ελιές θρούμπι -για τις οποίες η γράφουσα τρελαίνεται! - τις αφήνουμε με το κουκούτσι.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, προσθέτουμε λίγο λάδι, μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, διορθώνουμε το αλάτι και συμπληρώνουμε με λίγο λεμόνι.
Σερβίρουμε με μια δροσερή Μαντινεία ή ένα Ασύρτικο. Ή λίγη δροσερή μπύρα.

Με τον κο. Μπεγλίτη ήπιαμε μπύρα. ''Ήπιαμε'' τρόπος του λέγειν, εγώ την ήπια όλη, ενώ ο κος. Μπεγλίτης μιλούσε όλη την ώρα. Πολύ παρλαπίπας ο τύπος, έπρεπε να το περιμένω, τον θυμάμαι στην τελετή ανάληψης του Υπουργείου Άμυνας από τον κο. Βενιζέλο (ωχ!) , δεν έλεγε να βάλει γλώσσα μέσα του, μέχρι να τελειώσει, οι περισσότεροι αξιωματικοί που τον παρακολουθούσαν είχαν συνταξιοδοτηθεί!!!
Τέλος πάντων με την μπύρα ήρθα στο τσακίρ κέφι, άρχισε να βράζει το ιρλανδέζικο αίμα που κυλά μέσα μου (!) κι έπιασα το τραγούδι , το οποίο αφιέρωσα εξαιρετικά στον κο.Μπεγλίτη και στους νυν και πρώην συναδέλφους του στις νυν και πρώην κυβερνήσεις και κοινοβούλια.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

7

Η Μάγδα του κομψότατου  my little expat kitchen με προσκάλεσε να συμμετάσχω σε ένα - ας το πούμε- παιχνίδι με τον τίτλο ''Η λίστα των 7''. Ο στόχος είναι να βρω 7 αναρτήσεις μου που να ανταποκρίνονται σε 7 συγκεκριμένα κριτήρια! Έψαξα λοιπόν, θυμήθηκα..... ντράπηκα (μα τι γράφω κατά καιρούς;;;) και κατέληξα στις εξής 7 αναρτήσεις:

1. Η πιο όμορφη ανάρτηση μου: 


Εκείνη όπου δίνω τη συνταγή ενός από τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της αγαπημένης μου Ρώμης. Σε αυτή την ανάρτηση ανακάλυψα ότι είστε λάτρεις των γρήγορων μακαρονάδων. Υπόσχομαι περισσότερες φέτος το χειμώνα!

2. Η πιο δημοφιλής ανάρτηση μου

Ο καλός μου blogger statistics (σχολαστικό παιδί!!) μου αναφέρει ότι η πιο δημοφιλής ανάρτηση μου είναι εκείνη όπου δίνω τη συνταγή της μακεδονικής μελιτζανόπιτας. Η συγκεκριμένη ανάρτηση δέχεται εκατοντάδες χτυπήματα κάθε μέρα! Τα εύσημα πάνε βέβαια στον εξαιρετικό κο. Αλέξανδρο Γιώτη, του οποίου την συγκεκριμένη συνταγή είχα βρει πριν χρόνια στον ''Γαστρονόμο''.



3. Η πιο αμφιλεγόμενη ανάρτηση μου.

Υπήρξε κάποια εποχή που το αλλοπρόσαλλο τούτο blog ήταν λίγο απ'όλα, κάτι σαν τα μίνι μάρκετ της γειτονιάς όπου βρίσκεις από εφημερίδες μέχρι...σαμπουάν. Υπάρχουν κάποιες παλιότερες αναρτήσεις όπου παρίστανα την βαθυστόχαστη κριτικό κινηματογράφου κι είχα κάτι τρελές ορέξεις να φτιάχνω λίστες! Ιδού λοιπόν η λίστα με τις κατά Crispy (εξ ου κι αμφιλεγόμενη η ανάρτηση!!!) καλύτερες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας!) . Πάντως είχε πέσει πολλή συζήτηση τότε!





4. Η πιο χρήσιμη ανάρτηση μου

Εμμμ, χρήσιμη είπατε; Μάλλον η συγκεκριμένη ανάρτηση για συγκεκριμένους -τότε!- λόγους!!





5. Η ανάρτηση της οποίας η επιτυχία με ξάφνιασε

Φευ, το Blog τούτο δεν ήταν ποτέ των μεγάλων επιτυχιών. Εντούτοις υπάρχει τούτη η σπαγγετάδα που κάνει ακόμα σιωπηλή επιτυχία. Φίλες με παίρνουν τηλέφωνο κι έχω δεχτεί αρκετά μηνύματα όπου μου λένε ότι η απλή αυτή pasta με pesto καρυδιού τους έχει στην κυριολεξία σώσει! Κι έχει περάσει ενάμιση χρόνος από τότε που την ανάρτησα!



6. Η ανάρτηση που δεν έλαβε την προσοχή που της άξιζε

Τόσο νόστιμο πιάτο και μου το σνομπάρατε!! Que dommage!



7. Η ανάρτηση για την οποία είμαι περήφανη.

Όχι ακριβώς περήφανη, πάντως χάρηκα πολύ που όλες/όλοι εκδηλώσατε την λατρεία σας για την ....ακαταμάχητη σοκολάτα!!!



Και τώρα η πρόσκληση για τη ''Λίστα των 7'' πρέπει να δοθεί σε άλλες 5 blogger κι έτσι προσκαλώ τις:

Εμμανουέλα του Eating around
Jenny του my kitchen diary
Ερμιόνη του the one with all the tastes
Πηνελόπη του aroma vanillias
Amelie του amelie delicatessen

Να ευχαριστήσω και πάλι την Μάγδα που με ''έσπρωξε'' κατά κάποιο τρόπο να ανασκαλέψω το αμαρτωλό πλην όμως νόστιμο παρελθόν του blog! Dank je wel! 

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Νόστιμα μπερδέματα!

Ω, μα τι ευτυχία, στην κουζίνα της Crispy είχαμε γάμους και...γαστρονομικές χαρές! Αποφάσισα να παίξω την κουμπάρα κι έφερα....εις πιάτο ένα (!!) το τουρλού και τον καγιανά! Ως εξής:

Τουρλού με αυγά



Υλικά για 4 άτομα

2 μελιτζάνες μέτριες
2 κολοκυθάκια μέτρια
2 πιπεριές μέτριες
1 κρεμμύδι (κι αυτό...μέτριο)
4-5 μεγάλες, ώριμες ζουμερές τομάτες
4 αυγά
λάδι
αλάτι
πιπέρι


Καθαρίζετε και ψιλοκόβετε σε κυβάκια τις μελιτζάνες, τα κολοκυθάκια και τις πιπεριές. Κόβετε σε λεπτές φετούλες το κρεμμύδι. Σε ένα μεγάλο τηγάνι και σε μέτρια φωτιά ζεσταίνετε μια ικανοποιητική ποσότητα λαδιού και σωτάρετε τα 4 προαναφερθέντα υλικά για 5-6 λεπτά περίπου.
Καθαρίζετε και τρίβετε τις τομάτες. Τις προσθέτετε στο τηγάνι, αλατοπιπερώνετε, ρίχνετε ένα ποτήρι νερό κι αφήνετε το φαγητό να σιγοβράσει για 45 λεπτά περίπου. Μόλις έχει πιει πια σχεδόν όλο το νερό ρίχνετε τα αυγά προσεκτικά -τα αφήνετε όπως είναι να σιγοψηθούν.
Να ζήσουν λοιπόν τα τουρλού με αυγά και μαζί με αυτά κι εμείς!

Τουρλού για όσους δεν γνωρίζουν είναι το ....ratatouille ή ...ρατατουίγ! Κι εδώ ερχόμαστε στο θέμα της ημέρας! Ξεφυλλίζοντας συμπαθητικό γυναικείο περιοδικό που κυκλοφορεί κάθε μήνα ως ένθετο εφημερίδας και μετά μόνο του στοιχίζοντας....4 ευρώ (!!! Έλεος βρε παιδιά!!!) , έφτασα στη γαστρονομική σελίδα του περιοδικού κι εκεί είδα το....ριμπάι.



Ριμπάι όπως το ...σαράι , το κολάι, οι Μασάι , τα ''μασάει'' (τα ...ριμπάι ) , τα σπάει και πάει λέγοντας. Άργησα λίγο , είναι η αλήθεια, να αντιληφθώ ότι εννοούσαν τo.....Rib Eye!!!! Κάπως μπερδεύονται τα πράγματα όταν πιο κάτω τα μπισκότα digestive γράφονται στην αγγλική κι όχι....νταϊτζέστιβ!!! Γιατί παιδιά δεν ακολουθείτε μια γραμμή και μας μπερδεύετε;;;; Και μια παρατήρηση. Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστριών σας γνωρίζει αγγλικά -αφού μπορεί και διαβάζει τον τίτλο του περιοδικού, n'est-ce pas?- τότε ως προς τι το..... ριμπάι!!!!


ΥΓ: Σε κάποια/ον που βρέθηκε στο αλλοπρόσαλλο τούτο blog πληκτρολογώντας :
 ''όταν με πιάνει λύσσα για σοκολάτα αμυγδάλου 3 το όριο τι κάνω''. 


Αγαπητή/έ η συμβουλή μου είναι η εξής: Στη σοκολάτα δεν υπάρχουν όρια!!! Αλλά και... 3;;;; Μπράβο...λύσσα!!!