Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Statistics

Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησα ένα γκάλοπ στο οποίο σας έθετα την ερώτηση: ''Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τις εξόδους σας για φαγητό;''. Το γκάλοπ έλαβε τέλος σήμερα-να ευχαριστήσω όσους συμμετείχαν-  και τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Έξοδοι; Εδώ μας έχασαν οι ντελιβεράδες : 6
Πάρα πολύ : 5
Πολύ : 9
Αρκετά : 7
Λίγο : 7
Πολύ λίγο : 1
Σχεδόν καθόλου : 2
Καθόλου : 2
Ποια κρίση; :


Μια πρόχειρη εκτίμηση δείχνει ότι για τους μισούς , η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις εξόδους τους για φαγητό. Από την άλλη , υπάρχει ένα μικρό ποσοστό που δεν αντιμετωπίζει  ιδιαίτερο ή καθόλου πρόβλημα στο εν λόγω θέμα. Βέβαια 40 ψήφοι δεν είναι ό,τι πιο ενδεικτικό κι από την άλλη , υπεισέρχονται κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες που όσο να 'ναι μια απλή ερώτηση δεν τα καλύπτει. 
Δεν σας έφερα όμως εδώ για να μιλήσουμε για ....στατιστικές! Αλλά για σταθείτε! Όχι , όχι , πάλι θα σας γυρίσω στις στατιστικές. Αυτή τη φορά σε εκείνες του blogger. Καμιά φορά ρίχνω μια ματιά να δω ποιες συνταγές έχουν τα περισσότερα χτυπήματα. Με μεγάλη χαρά διαπιστώνω ότι προηγείται η καταπληκτικότερη  , η ωραιότερη μελιτζανόπιτα! -Κόψε κάτι καλέ Crispy! Ως συνήθως υπερβάλλεις! -Όχι , βροντοφωνάζω κι όσοι δεν την έχετε δοκιμάσει μην το ξεχάσετε ...το επόμενο καλοκαίρι , κάντε από τώρα bookmark! 
Η δεύτερη σε χτυπήματα συνταγή είναι σολομός στο φούρνο. Ωραία συνταγή είναι , τη φτιάχνω συχνά. Έτσι επειδή βλέπω ότι το ψάρι αυτό είναι ιδιαίτερα δημοφιλές , σας έχω σήμερα μια άλλη συνταγή , εξίσου λαχταριστή . Και πολύ απλή παρεμπιπτόντως!

Σολομός στο φούρνο αλα προβενσάλ



Υλικά για 4 άτομα

4 φιλέτα σολομού- προσωπικά προτιμώ τα bio . Είναι λίγο πιο ακριβά αλλά είναι λιγότερο λιπαρά.
2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
1 φλιτζάνι τοματίνια κομμένα στη μέση 
12 ελιές Καλαμών χωρίς το κουκούτσι και κομμένες στη μέση
2 κουταλιές κάππαρη
αλάτι
πιπέρι
λάδι
κι αν αντέχει ακόμη ο βασιλικός στο μπαλκόνι 2-3 φύλλα από αυτό πλυμένα και κομμένα.


Ψήστε τα φιλέτα για ένα τέταρτο περίπου στο γκριλ και σε προθερμασμένο φούρνο.
Παράλληλα σ ' ένα κατσαρολάκι σε λίγο λάδι σωτάρετε το σκόρδο με τα τοματίνια , τις ελιές και την κάππαρη , μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς τα υλικά . Αλατοπιπερώνετε -προσέξτε το αλάτι αν τυχόν η κάππαρη σας είναι αλμυρή- και βγάζετε από τη φωτιά. Μόλις ψηθούν τα φιλέτα τα βάζετε στα πιάτα κι από πάνω τα περιχύνετε με τη σάλτσα. Τελειώνετε με τα φύλλα βασιλικού.

Α , και συνοδεύετε με ένα μεστό σαντορινιό ασύρτικο! 

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

10 λεπτά.

Γυρνάς κάποια βράδια στο σπίτι κι είσαι κουρασμένη , ταλαιπωρημένη και το πιθανότερο...βρεγμένη ...!

Το πρώτο πράγμα που ακούς μόλις μπεις σπίτι είναι μια ερώτηση: ''Τι θα φάμε;'' . Σ'αυτό το σημείο οικτίρεις τον εαυτό σου που δεν στρώθηκε να ετοιμάσει κάτι από το πρωί. Πεινάς , πεινάει. Τον κοιτάς , σε κοιτάει.
Μπαίνεις στην κουζίνα , ανοίγεις το ψυγείο. Παίρνεις ένα στήθος κοτόπουλο φιλεταρισμένο , το πλένεις , το στεγνώνεις και το κόβεις σε πολύ λεπτές φετούλες. Σ' ένα τηγάνι αντικολλητικό  ζεσταίνεις λίγο λάδι και σωτάρεις το κοτόπουλο για λίγα λεπτά. Μόλις ροδοκοκκινίσει προσθέτεις 2 κουταλιές σάλτσα σόγιας και συνεχίζεις το σωτάρισμα μερικά λεπτά ακόμη. Ψάχνεις στο ψυγείο για διάφορα είδη από πράσινες σαλάτες και ρόκα. Τα πλένεις και τα στεγνώνεις καλά σε εκείνο το μαραφέτι που θυμίζει πλυντήριο σαλατικών!!! Τα κόβεις με το χέρι τα βάζεις σ'ένα μπωλ , τα αλατίζεις , ρίχνεις λίγο λάδι , λίγο καλό λευκό ξίδι και τα απλώνεις σε μια πιατέλα. Πάνω από τα σαλατικά βάζεις μερικά ντοματίνια -συνιστώ bio- κομμένα στη μέση. Σ 'ένα μικρό τηγάνι και  σε δυνατή φωτιά καβουρδίζεις λίγο σουσάμι. Απλώνεις πάνω από τη σαλάτα το κοτόπουλο , πασπαλίζεις με το σουσάμι κι...ιδού!



Σου πήρε 10 λεπτά . Όσο σου πήρε να γράψεις τούτη την ανάρτηση!

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

2

Κι έτσι τούτο το αλλοπρόσαλλο αλλά πάντα ταπεινών προθέσεων blog έκλεισε δύο χρόνια παρουσίας στην μπλογκόσφαιρα.
Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα το blogging , ο σύντροφος έκανε την εύλογη ερώτηση ''Και τι θα γράφεις;'' . ''Εεεε , χχμμμμμ , ξέρεις τώρα , λίγο φαγητό , λίγο Woody .....'', ήταν η ασαφής απάντησή μου . Κούνησε το κεφάλι του σκεφτικός και με άφησε μπροστά στον υπολογιστή να ...αυτοθαυμάζομαι για την καταπληκτική ονομασία που είχα βρει για το νέο μου απόκτημα! Εκτός από το όνομα , η άλλη φαεινή ιδέα που μου προέκυψε τότε ήταν ...να αφεθώ στην μπλογκόσφαιρα...κι όποιος με βρει! Δεν έδινα σημεία ζωής , καθόμουν σα ναυαγός σε ερημονήσι και περίμενα να περάσει κανένας blogger να μου πει ένα ''γεια'' , αλλά μάταια περίμενα , δεν περνούσε κανείς. Επίσης μάταια προσπαθούσε να μου εξηγήσει ο σύντροφος οτι δεν γινόταν έτσι η δουλειά. Βλέπετε , δεν το είχα πει σε κανέναν , δεν έστελνα σχόλια σε κανέναν.  Εγώ όμως επέμενα κι έτσι για μήνες βολόδερνα μόνη κι έρημη στην μπλογκόσφαιρα. Μέχρι που υπέκυψα κι έστειλα ένα ενθουσιώδες σχόλιο στον Tom για μια ανάρτηση που είχε κάνει για έναν ηθοποιό που αγαπώ πολύ , τον Philip Seymour Hoffman. Έτσι αυτό το πρώτο σχόλιο υπήρξε η αφορμή να βγω από το καβούκι μου και να αρχίσω να δίνω δειλά δειλά το παρόν.
Και να'μαι.
Αγαπητές/αγαπητοί θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ για την παρέα που μου κρατάτε αυτά τα δύο χρόνια και κυρίως να σας ευχαριστήσω για την ανοχή και τις αντοχές σας. Δεν είμαι κι ο πιο εύκολος άνθρωπος στον κόσμο , ιδιόρρυθμη , γεμάτη εμμονές ,ενοχλητικά κυνική - ούτε κι οι δικοί μου άνθρωποι δεν με αντέχουν ώρες κι ώρες . Έχει μείνει στην ιστορία το τριήμερο γλέντι που έστησαν τα αδέρφια μου όταν έφυγα από το σπίτι για σπουδές!
Σας εκλιπαρώ ,μην τρομάζετε με τις περιγραφές που σας δίνω. Μπορεί να είμαι ανυπόφορη , αλλά μαγειρεύω καλά και συχνά πυκνά φτιάχνω υπέροχα κέικ , ιδανικά για να συνοδεύσετε καφέ ή τσάι , το οποίο θα σιγοπίνετε πρωί ή απόγευμα , στο σπίτι ή τη δουλειά , ακούγοντας ράδιο ή ένα καλό cd. Το σημερινό μας γλυκό  είναι ... μια αποθέωση! Το εννοώ , δεν υπερβάλλω...Μα , αγαπητές/αγαπητοί μου, υπερέβαλα εγώ ποτέ....;;;

Κέικ μελιού με αχλάδι




Υλικά

4 (ή και 5 ανάλογα με το μέγεθος ) αχλάδια williams
229 γρ αλεύρι
100 γρ μέλι
80 γρ ζάχαρη καστανή
150 ml γάλα
120 γρ βούτυρο
1 κουταλάκι μαγειρική σόδα
3/4 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη
3/4 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη
το χυμό ενός λεμονιού


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος ένα ταψί διαμέτρου 20 εκ. περίπου. Βουτυρώνουμε το χαρτί και πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη.




Καθαρίζουμε και κόβουμε τα αχλάδια σε φετούλες , τις οποίες ραντίζουμε με το χυμό λεμονιού και τις απλώνουμε όμορφα όμορφα (σαν κέντημα!!) πάνω στο χαρτί.
Σε μια μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά το βούτυρο με το μέλι (ίσα να λιώσει το βούτυρο όχι περισσότερο)
Σ' ένα μπωλ χτυπάμε (όχι με μίξερ) το αυγό με το γάλα και τη σόδα. Σ' ένα άλλο μπωλ ανακατώνουμε το αλεύρι με την κανέλα και το τζίντζερ. Προσθέτουμε στο αλεύρι το γάλα , το βούτυρο με το μέλι και τη ζάχαρη και χτυπάμε με το χτυπητήρι των αυγών μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Το ρίχνουμε ΄στο ταψί πάνω από τα αχλάδια και ψήνουμε για 50 λεπτά περίπου. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο -5 έως 10 λεπτά- και μετά ξεφορμάρουμε.


Υ.Γ.: So this was fun.................

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Καιρός για comfort food.

Είναι μέρες που κάτι δεν πάει καλά, μέρες που όλα σου φταίνε , η μελαγχολική διάθεση σε καταλαμβάνει , δεν ξέρεις τι σου φταίει  , ξεσπάς χωρίς λόγο κι αιτία , κοιτάς γύρω σου , αναρωτιέσαι , κοιτάς έξω από το παράθυρο , σκέψεις σε ταλανίζουν , περπατάς στο δρόμο, πρόσωπα αγχωμένα σε προσπερνούν , συνεχίζεις να αναρωτιέσαι , προσπαθείς να αφουγκραστείς τους ήχους της πόλης αλλά υπάρχει βιασύνη , σταματάς για έναν καφέ, φυσάει νοτιάς, συνεχίζεις να αναρωτιέσαι , περπατάς , περπατάς , περπατάς κι αναρωτιέσαι πού θα σε βγάλουν τούτες οι σκέψεις, άξαφνα  ξεσπά μπόρα , γίνεσαι μούσκεμα κι ας κρατάς ομπρέλα , τα μαλλιά βρέχονται , στο πρόσωπο κυλούν σταγόνες -....υφάλμυρες....- αλλά παραδόξως αισθάνεσαι ανακούφιση , γυρνάς σπίτι , και.......τι καλύτερο.....σε περιμένει ......ένα πιάτο από ένα πολύ αγαπημένο φαγητό!!
Ε, χμμμ, δεν σε περιμένει ακριβώς , γιατί πρέπει να το μαγειρέψεις πρώτα! Αλλά δε βαριέστε. Αυτό το κύμα ηρεμίας , αγαλλίασης και θαλπωρής που σε κατακλύζει με τις πρώτες μπουκιές , αξίζει και με το παραπάνω ....κι όλα όσα σε ταλαιπωρούν εξαφανίζονται ως δια μαγείας!
Ένα τέτοιο πιάτο -ένα από τα δικά μου comfort food-  είναι αυτό που σας έχω σήμερα. Το λατρεύω γιατί συνδυάζει δύο μεγάλες αγάπες: τα ζυμαρικά και τα όσπρια.


Orecchiette με χάντρες.





Υλικά
(για 4 άτομα)

150 γρ. χάντρες
100 γρ μπέικον κομμένο σε κυβάκια
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο
1 καυτερή πιπεριά
3 ώριμες τομάτες τριμμένες
1 κουταλιά πάστα ντομάτας
150 γρ orecchiette (ή κάποιο είδος ζυμαρικών που να μοιάζουν 
λάδι
αλάτι
πιπέρι


Ψιλοκόβετε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Σε μια ρηχή κατσαρόλα ζεσταίνετε σε μέτρια προς ζεστή φωτιά λίγο λάδι. Σ' αυτό σωτάρετε το κρεμμύδι , το σκόρδο και την καυτή πιπερίτσα. Προσθέτετε το μπέικον το οποίο επίσης σωτάρετε καλά. Προσθέτετε τις χάντρες , ανακατώνετε , αλατοπιπερώνετε κι αφήνετε για δύο λεπτά . Προσθέτετε την τομάτα, την πάστα τομάτας και ζεστό νερό τόσο ώστε να καλύψει καλά το φαγητό. Ανακατώνετε, σκεπάζετε και αφήνετε να βράσει για 30-40  λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν οι χάντρες. Εφόσον το φαγητό έχει κρατήσει τα υγρά του, ρίχνετε τα ζυμαρικά και συνεχίζετε το βράσιμο όσο απαιτεί για να βράσουν al dente ή λίγο περισσότερο. Αν τα υγρά δεν επαρκούν ρίχνετε ένα ποτήρι ζεστό νερό. Το φαγητό στο τέλος πρέπει να είναι πηχτό αλλά όχι στεγνό. Σερβίρετε με πολύ καλή και χαλαρή πια διάθεση. Κι εννοείται ένα καλό κόκκινο κρασί!






Crispy's tips: Αν θέλετε μπορέιτε να έχετε βράσει τις χάντρες εκ των προτέρων. Έτσι γλιτώνετε χρόνο κατά το μαγείρεμα του φαγητού!

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Αχχχχ , τι καλά!

Φθινοπώριασε!! Η πιο ωραία εποχή για βόλτες ...Βόλτες που θα κάνεις για να ξανανακαλύψεις την πόλη σου , με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα ξεσπά καταιγίδα την ώρα που εσύ επιδίδεσαι στις....ανακαλύψεις! Τα δύο τελευταία Σάββατα που κατέβηκα στο κέντρο έγινα μούσκεμα. Παραδόξως τις δύο Κυριακές μετά τα βροχερά Σάββατα πήγα για μπάνιο! Αχχχχ, μου αρέσουν πολύ αυτά τα τερτίπια του καιρού. Σε κάνουν να μην βαριέσαι. Φεύγω κάθε μέρα με μια τσάντα γεμάτη βιβλία κι απαραιτήτως ομπρέλα και γυαλιά ηλίου! Κι ό,τι ήθελε προκύψει! Το αστείο είναι όταν είμαι έτοιμη να φύγω κοιτάζω έξω από το παράθυρο να ζυγίσω τις διαθέσεις του καιρού. Το σπίτι είναι γωνιακό, έτσι από τη μία πλευρά βλέπω τον Υμηττό , από την άλλη -αν ανέβω στο σπίτι του κυρίου που μένει στον 3ο- βλέπω θάλασσα. Οπότε ρίχνοντας μια ματιά προς τη θάλασσα βλέπω ξάστερο ουρανό. Α , εξαιρετικά , υπέροχα αναφωνώ. Φεύγω κι έρχομαι στο παράθυρο που βλέπει στο βουνό και βλέπω μια μαυρίλα , μα μια μαυρίλα! Ωχ, ψιθυρίζω και κοιτάζω τα τελείως ακατάλληλα για την περίσταση παπούτσια που φορώ! Χμ , αυτά τα ξεσπάσματα έντονης βροχόπτωσης δεν ταιριάζουν καθόλου μα καθόλου σε μια πόλη σαν την Αθήνα...Όμως επιμένω ότι μου αρέσει που ο καιρός παίζει μαζί μας ως άλλος ''Doctor Jeckyl & Mr. Hyde'' , και  αγαπητές/αγαπητοί μου έχω μάθει από έγκυρη πηγή ότι έτσι θα πάει όλο το χειμώνα!
Έτσι με τα τερτίπια του καιρού δεν θα βαρεθούμε. Πάνω απ'όλα όμως δεν θα βαρεθούμε να συνοδεύουμε με νόστιμα , μυρωδάτα κέικ τα φθινοπωρινά απογεύματα (ή πρωινά) εκεί που θα πίνουμε τσάι (ή καφέ) ακούγοντας καλή μουσική (ή ράδιο)!
Σας έχω για σήμερα ένα πανεύκολο κέικ που έφτιαξα για πρώτη φορά κι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη- διορθώστε με αλλά έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό σας λέω ! Βέβαια θέλω να τονίσω ότι η ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τις μπανάνες που είναι οι πρωταγωνίστριες του γλυκού τούτου. Μαύρισαν οι κακομοίρες να περιμένουν πότε θα τις έτρωγα. Αμ δε! Η Crispy δεν τρώει ώριμες μπανάνες , τις θέλει άγουρες και...πράσινες ...! Οι μαύρες πια μπανάνες μπορεί να έκλαιγαν τη μαύρη μοίρα τους που βρέθηκαν στο κρισπέικο , αλλά εγώ είχα ένα σκοπό: Να φτιάξω....


Banana cake με καρύδια




Υλικά:

3 πολύ ώριμες μπανάνες (μην διστάσετε να τις αφήσετε να μαυρίσουν!)
220 γρ αλεύρι
100 γρ ζάχαρη άχνη
100 γρ βούτυρο να έχει μαλακώσει και να είναι κομμένο σε κυβάκια
2 αυγά
50 γρ καρύδια τριμμένα
1 κουταλάκι  εκχύλισμα βανίλιας
1/2 φακελάκι baking powder




Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Σ' ένα μπωλ λιώστε τις μπανάνες μ 'ένα πιρούνι. Σ' ένα άλλο μπωλ ανακατώστε το αλεύρι με το baking powder.  Στο μπωλ του μίξερ σας χτυπήστε μαζί τις μπανάνες , το βούτυρο , τη ζάχαρη , το αλεύρι , τα αυγά και τη βανίλια. Προσθέστε τα καρύδια
.
Βουτυρώστε ένα ταψί και ρίξτε σε αυτό τη ζύμη. Ψήστε για 50 λεπτά περίπου. Αφήστε να κρυώσει τουλάχιστον για ένα τέταρτο της ώρας πριν το ξεφορμάρετε.





Crispy's Conclusions : 1) Το γλυκό αυτό ταιριάζει τέλεια με τσάι Darjeeling!
2) Όσο περνούσαν οι μέρες γινόταν όλο και καλύτερο και την τέταρτη μέρα που έφαγα το τελευταίο κομμάτι είχε την υφή και την όψη ενός φρεσκοψημένου κέικ!

 Υ.Γ.: Θα πάει κανείς από εσάς στη συνάντηση των Ελλήνων food blogger; Μέχρι και το Αθηνόραμα το αναφέρει!